Uwarunkowane reakcje emocjonalne (CER) u psów
Jakie są uwarunkowane reakcje emocjonalne i jak wpływają na twojego psa?
Być może nigdy nie słyszałeś o „Uwarunkowanej Emocjonalnej Reakcji”, często skracanej jako CER, ale najprawdopodobniej byłeś świadkiem tego zjawiska, jeśli masz psa. Jeśli za każdym razem, gdy złapiesz smycz, twój pies kłuje go w uszy i biegnie z niecierpliwością w oczekiwaniu na spacer, opracowuje CER, ale przyjrzyjmy się temu bliżej i temu, jak rozwija się z naukowego punktu widzenia.
Zwierzęta, podobnie jak ludzie, są biologicznie wyposażone w mechanizm stworzony w celu umożliwienia im odczuwania przyjemności i bólu, które wywołują reakcje emocjonalne. U ludzi hałas wiertła może powodować gęsią skórkę, jeśli miałeś negatywne doświadczenia u dentysty, lub dźwięk dzwonka telefonu może powodować bicie twojego serca, jeśli skojarzysz go z głosem bliskiej osoby. Te reakcje emocjonalne zachodzą szybko i odruchowo, bez większego zaangażowania myślenia poznawczego.
U psów podobne reakcje mają miejsce. Oczy twojego psa mogą się rozjaśnić, gdy usłyszy kliknięcie zatrzasku, gdy nauczył się kojarzyć jego hałas z smakołykami, lub twój pies może obawiać się sygnału dźwiękowego, który ostrzega go, że jeśli przejdzie przed nim, dozna szoku za przekroczenie granicy ogrodzenie elektroniczne.
Według Jamesa O 'Heare reakcje związane z przyjemnością (apetyczne) motywują podejście i kontakt; podczas gdy reakcje związane ze strachem (awersyjne) motywują do ucieczki i unikania. Z perspektywy ewolucji wszystko to ma sens, ponieważ dla celów przetrwania powinniśmy szukać podtrzymujących życie posiłków i powinniśmy unikać scenariuszy zagrażających życiu.
Uwarunkowane reakcje emocjonalne były badane już od dawna wiele lat temu. W 1920 roku John B. Watson i jego asystentka Rosalie Rayner przeprowadzili eksperymenty na temat warunkowania strachu. W najbardziej znanym studium przypadków uczestniczył mały Albert, prawie 9-miesięczne dziecko. Dziecko było narażone na szczura, na który dziecko zareagowało neutralnie, bez strachu. Po jakimś czasie za każdym razem, gdy dziecko wchodziło w interakcje ze szczurem, za plecami Alberta rozlegał się głośny dźwięk, uderzając młotkiem w stalowy pręt. Po kilku parach szczura i dźwięku Mały Albert wpadł w rozpacz, patrząc na szczura, nawet gdy nie wydano żadnego dźwięku. Dlatego rozwinął uwarunkowaną reakcję emocjonalną płaczu na sam widok szczura.
W tym artykule skupimy się na uwarunkowanych reakcjach emocjonalnych u psów, z naciskiem na reakcje z pozytywnymi emocjami jako rezultatem.
Jak uzyskać CER u swojego psa
Jak więc wywołać uwarunkowaną reakcję emocjonalną? Na poniższym filmie możemy zobaczyć, jak Jean Donaldson tworzy CER dla delikatnego lidera, bodziec, który mógł być neutralny lub miał negatywne skojarzenia z przeszłymi doświadczeniami. Jeśli chcesz zobaczyć rozwój CER w akcji, pamiętaj, że po bodźcu musi zawsze następować pokarm, ponieważ bodziec musi stać się predyktorem dobrych rzeczy. Aby zadziałać, bodziec musi być przedstawiony w sposób, który nie przeraża. Próba po próbie powinieneś zobaczyć radosną reakcję.
Jeśli zatrzaskujesz psa, możesz rozpoznać to radosne wyrażenie. Często to widzę, gdy pracuję nad metodą „patrz na tę” LAT, w której pies dostaje upominki za spojrzenie na bodziec, którego wcześniej się obawiałam. Lubię to radosne wyrażenie „patrzeć na LAT”.
Wykonywanie uwarunkowanej reakcji emocjonalnej
Uczenie się asocjacyjne stanowi sedno warunkowych reakcji emocjonalnych. To przez skojarzenia pies dowiaduje się, że smycz oznacza spacer, że zatrzask oznacza ucztę, a biały płaszcz jest równy pożywieniu u psów Pawłowa. To również przez skojarzenia pies dowiaduje się, że skunks może oznaczać uwolnienie strasznego smrodu, który pali oczy.
Kiedy zachodzi uwarunkowana reakcja emocjonalna, zaangażowany jest mózg, układ nerwowy i układ hormonalny.
Aktywność neuronalna: W mózgu zachodzi kilka transmisji elektrycznych i chemicznych przez neurony i to one wpływają na to, jak pies uczy się, zapamiętuje, doświadcza emocji i ostatecznie się zachowuje. Ponieważ neurony tworzą takie połączenia, psy mogą przywoływać przeszłe doświadczenia i mogą reagować (bez zaangażowania poznawczego) w odruchową materię, która okazała się korzystna w przeszłości.
Aktywność Amygdala: Ciało migdałowate odgrywa aktywną rolę, jeśli chodzi o przetwarzanie pamięci i reakcje emocjonalne. Ciało migdałowate, znane również jako „wykrywacz dymu w mózgu”, jest odpowiedzialne za wyzwalanie kory nadnerczy w hormony uwalniające (kortyzol, adrenalina), które przygotowują się do reakcji walki i ucieczki - to reakcja fizyczna tak ważna dla przetrwania.
Można powiedzieć, że mózg psa działa w sposób „przewodowy” odruchowy w odpowiedzi na każde konkretne doświadczenie oparte na wcześniejszym uczeniu się przez skojarzenie. To tłumaczy, dlaczego tradycyjne metody treningowe nie przynoszą wiele sukcesów w zmianie zachowań. Pracujemy bardziej na poziomie emocjonalnym niż poznawczym.
Zamiast tego modyfikacja zachowania działa na prosty fakt, że poprzez przeciwdziałanie warunkom zmieniamy emocje, a zatem jedna uwarunkowana reakcja zostaje zastąpiona inną uwarunkowaną odpowiedzią na ten sam warunkowany bodziec (Corey, 1971, s. 127). Pozytywna reakcja emocjonalna ostatecznie kłóci się ze strachem. Na poziomie neuronalnym, podczas przeciwdziałania, neurony są ponownie łączone w sposób, który poprawia plastyczność układu nerwowego. Kiedy zachodzi warunkowa reakcja emocjonalna, zasadniczo zmieniamy poprzednie połączenia między neuronami i przekształcamy reakcję strachu w radosną, przyjemną reakcję.
Zasoby:
Kory z gildii - skąd biorą się warunkowane reakcje emocjonalne i jak możemy zmienić wynikowe zachowanie? Nowe spojrzenie na starą metodologię
Techniki wolności emocjonalnej: neurochemia przeciwdziałania warunkom: odczulanie akupresury w psychoterapii
